Miasteczko Verden

Powyższy temat chyba nie wymaga zbyt wielu wyjaśnień. Pary męsko-męskie lub damsko-damskie. Ale rozwijając bardziej tę wypowiedź: czy ogólnie rzecz biorąc, lubicie slash, jest Wam on obojętny, czy może zwyczajnie się nim brzydzicie? Czy lubicie tego typu wątki w książkach?

Przyznaję osobiście, że slash w książce może stanowić pewnego rodzaju miłą przyprawę. Trzeba przyznać, że na początku nie podobały mi się tego typu wątki, ale po pewnej ilości opowiadań i różnych książek, gdzie występował aż w nadmiarze (trudno nie wspomnieć tu o Ryżowej, u której akurat stężenie slashu przekracza przeciętną normę zdecydowanie xD), przekonałam się. I polubiłam. Niektórzy mogą to uznawać za skrzywienie psychiki (bo może i coś w tym skrzywionego jest...).
Właściwie mam tu cały czas na myśli slash rozumiany jako związek dwóch facetów. Co do femmeslashu to nie spotkałam się z wieloma opowiadaniami i trzeba przyznać, że inaczej do tego podchodzę, sama będąc kobietą. Osobiście nasuwa mi się tu od razu (dobra, jako drugi xD) wątek Mistle i Ciri, który akurat niezbyt przypadł mi do gustu. Cóż, zobaczymy, czy kiedyś bardziej się do tego przekonam (*stara się jak może nie nadmieniać nic o wo, bo to całkowicie inna bajka*).
Z pewnością slash, jako przyprawa, w jakieś zdrowej dla zdrowia ilości nie zaszkodzi. Przynajmniej mi z pewnością nie. Chętnie poczytałabym coś jeszcze slashowego, zwłaszcza z wampirzej literatury lub fanficków.

A jak z Wami?

Ha! Dobry temacik :D
Ja osobiście lubię i slashe, i femme. Jeśli dobrze napisane, oczywista sprawa. Ale nawet jeśli "zwykły" romans jest napisany źle, nie chce się go czytać, więc dla mnie to bardziej istota opisania i talentu piszącego, niż rodzaju romansu :P
Obrzydliwe dla mnie to wcale nie jest, pewnie po części dlatego, że jestem osobą, która podchodzi z dużą tolerancją do homoseksualizmu ogółem i nie bardzo rozumie najazdy niektórych na tego rodzaju związki.

Slashe u Ryżowej są bardzo mru :D W zasadzie tam mi się wszystkie związki podobają. Ale Armaś-Maniek chyba najbardziej ^_^ I Armaś-Daniel. Wszystko co Armasiowe jest jak najbardziej mru (cóż za elokwencją się dziś popisuję).
I zarys slashu (bardziej żartobliwy niż prawdziwy) w "Kronikach Drugiego Kręgu" (chyba że w "Piołunie i miodzie" pojawia się coś bardziej konkretnego, na co liczę^^).
Ostatnio przeczytałam książkę "Biegając z nożyczkami", ale tam slashowy związek to już w ogóle odbiega od normy, bo ociera się o pedofilię... I w ogóle jest, że tak użyję eufemizmu, wyraziście zarysowany:P Zupełnie nie ta bajka co na przykład Ryż.
Jest taki bardzo delikatny w "Portrecie Doriana Graya" - i to mi się podoba. Właściwie, biorąc pod uwagę aspekty emocjonalne (bo tylko o takich tu mowa), to jest nawet trójkąt. Trudno się w sumie dziwić takiemu wątkowi, skoro autor - Wilde - sam był uwikłany w burzliwy związek homoseksualny, za który nawiasem mówiąc, wsadzili go na dwa lata do więzienia.

Co do femme - mi wątek Mistle i Ciri jak najbardziej się podoba. Jest ładnie i delikatnie opisany, unosi się taką mgiełką wśród treści książki. No i nie kończy się "i żyli, pardon, żyły długo i szczęśliwie".
Innego, także subtelnego femme można dopatrzyć się w "Białym Oleandrze", jednej z moich ulubionych książek. Ale jest to wątek tak poboczny i w zasadzie mało znaczący, że nie warto się rozwodzić, zwłaszcza że nikt tu oprócz mnie pewnie tego nie czytał. Niemniej podoba mi się to delikatne przedstawienie owego femme. Jest ono w ogóle z natury subtelniejsze niż slash, zależy też jaki, oczywiście, ale takie odnoszę wrażenie.
Poza tym femme można się dopatrzyć w poezji Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, jeśli się dobrze szuka:)
No i w "Achai" takoż występuje, już nie tak subtelne.
Aha. I w "Biegając z nożyczkami" takoż. Choć dla mnie ta książka to wciąż inna bajka.

Póki co ankieta wygląda, doprawdy, ciekawie. ^^