Miasteczko Verden

Tak sobie pomyślałam, że taki temat powinien znaleźć się nie tylko w dziale o filmach, ale i tym. Co czytaliście ostatnio? Przypadło wam do gustu, czy może wręcz przeciwnie, żałujecie straconego czasu?
Ostatnio (ok. dwóch tygodni temu, całkiem dawno, niestety) czytałam pięć książek, niemalże jedna po drugiej, a mianowicie: "Nigdziebądź" i "Gwiezdny pył" Gaimana, "Siewce wiatru" Kossakowskiej, "Likwidatorów" Deutermanna oraz "Ziarno demona" Koontza.

*"Nigdziebądź" => Polecam z czystym sercem.
*"Gwiezdny pył" => Hmmm... Nawet, nawet, choc jak dla mnie mogłoby być lepsze.
*"Siewca wiatru" => "Misiu", "Gabrysiu" itp. rozbroiło mnie na amen. Poza tym też polecam.
*"Likwidatorzy" => Nie wciągnęła mnie prawie wcale, rozkręciła się nieco pod koniec, ale mimo wszystko czytane trochę "na siłę".
*"Ziarno demona" => Takie jakieś... Skończyłam chyba tylko dlatego, że zaczęłam.

"Magda.doc", Marty Fox. To ksiązka do której wracam od pięciu lat, do której wracam z przyjemnością i zawsze coś nowego znajduję, coś nowego rozumiem. Czytałam ją już chyba z dwadzieścia razy, albo i więcej. Na marginesach mam dopiski i komentarze, szczeniackie jeszcze, a potem te bardziej "dorosłe". I choć to nie jest moja ulubiona ksiązka, to najczęściej do niej wracam. I polecam każdemu, warto przeczytać.

P,
Nietoperek.

"Jeździec Miedziany" i druga część "Tatiana i Alexander" Paulliny Simons.

Książka, która w moich rankingach stoi bardzo wysoko. Porusza. Nawet mnie. Wszystko, co w niej opisane jest niesamowicie prawdziwe. Oczywiście pomimo tych amerykańskich błędów (niektórzy pisarze wyznająchyba dewizę: "Chcesz, żeby twoja książka była bestsellerem, nafaszeruj ją co najmniej stoma stronami bzykanka"). No, ale można to przeżyć.

No, i o Polsce jest. Nawet wzmianka o moim Lublinie :>

Kilka dni temu skończyłam "Achaję". Uczucia mam trochę mieszane. Czyta sie nawet dośc lekko, bo wciąż coś sie dzieje. Trzy tomy całkiem sporej grubości mogą niektórych odstraszyć, ale zanim sie dobrze zorientujesz, już kończysz ostatni tom. W sam raz dla zabicia czasu (trzy dni ma sie z głowy).

Ja ostatnio porwałam się na "Hrabiego Monte Christo" Dumasa. Zaczynałam tę książkę już wcześniej, ale poddałam się po jakiś 30 stronach. Cała powieść ma 1220 stron. Uporałam się z nią w niecałe 10 dni (cholera, ostatnio tak mało czytam, dlatego tak wolno... :oops: ). Chociaż nie, "uporałam się" to nie do końca właściwe określenie. Czytałam "Hrabiego..." z przyjemnością, chociaż było trochę nudniejszych fragmentów. Polecam wszystkim, tak samo jak "Trzech muszkieterów" tegoż autora. Styl trochę "przestarzały", w końcu książka była pisana w XIX wieku (chyba). Mimo to czyta się dość szybko. Jeszcze raz polecam.

Wcześniej, na początku wakacji, zaczęłam "Wiedźmikołaja" (Pratchett). I po 20 stronach odłożyłam na półkę. Niech dojrzeje, pokurzy się. Może zrobi się ciekawsza... (w przypadku "Hrabiego Monte Christo" ten eksperyment się sprawdził XD)

Monsan, wyraź jakieś bardziej konkretne zdanie o "Achai". Ostatnio coraz poważniej zaczynam myśleć nad tą książką. Hm. Trzy dni, mówisz... Musi być ciekawa... bo widziałam w sklepie i całość jest prawie tak długa jak "Władca Pierścieni", którego za pierwszym razem przeczytałam w tydzień. Kurde, znowu wychodzi że wolno czytam...

Co do książek Gaimana, to szukałam ich parę razy w empiku i nie mogłam znaleźć... skąd wy je bierzecie? A może ja jestem ślepa? A okulistka mówiła, że nie muszę jeszcze nosić okularów na stałe... :/

Konkretnie? Nawet, nawet.
Troche, a nawet sporo, przeklinania, co w książkach mnie wnerwia, jeśli jest w nadmiarze. Tak jak tu, momentami.
Od czasu do czasu coś zabawnego.*
Nieco absurdalnie, z "Achai" wywaliłabym Achajkę i zostawiła Zaana, Siriusa, Mereditha i Wirusa, bo oni najbardziej podobali mi sie z tej całej trylogii. No i Ziemcy.
Ale przede wszystkim Zaan, od poczatku do końca go lubiłam.
Ettariel, jak chcesz, czytaj. Każdy ma inne gusta, wiec równie dobrze może ci przypasc do gustu albo wręcz odpychać.
Dodam tylko, że np. mojej siostrze bardzo sie podobała.

* To mnie rozwaliło (wywaliłam rozmowe, pozostawiajac sam raport):

"Patrol patrolujący rejon patrolowania okolic Króleskiego parku... (...)
...napotkał sześć trópów należących do obcokrajowców. (...)
Wszyscy oni dnia dzisiejszego postanowili targnąc się na żywot własny, co niniejszym uczynili. (...)
Pięciu z nich zastrzeliło się z własnych kusz, w tym trzech za pierwszym razem nie wycelowało dobrze i musieli ponownie założyć bełty, by nimi się razić. A jeden to strzelił do siebie aż cztery razy, zanim wycelował dobrze i się ubił... (...)
Jeden natomiast z obcokrajowców musiał czuć do siebie szczególny żal. Najsampierw raził sie z kuszy, chcąc pewnie ugodzić się w samo serce, ale nie wycelował dobrze, raniąc swą nogę od tyłu w łydkę. Następnie zaczął okładać się kolbą kuszy, a potem zadał sobie siedemnaście ciosów własnym nożem, godząc w klatkę piersiową, ale głównie, właściwie, to w plecy... (...)
następnie wyrwał z płotu pozłacaną sztachetę i dalejże się nią okładać okrutnie, co zeznali jak następuje świadkowie... (...)
następnie zawzięty okrutnie na swój żywot samobójca wdrapał się na mur okalający park i skoczył na trawę, oddając ducha..."

I kawałeczek dalej:
"Samotność i zły los często do samobójstwa przywodzą, nawet i sześciu ludzi naraz - zerknął na swojego podwładnego. - Mniemam jednak, że po stronie samotności i złego losu żadnych strat nie zanotowano, co?
- A gdzie tam, szefie. Te samotności i złe losy poszli później chlać do knajpy."

p.s. Gaimana - od siostry XD

"Kondor" Mastertona. W sumie nic zbytnio oryginalnego: nieznany dotąd wirus atakujący coraz większe obszary Ameryki, do tego grube ryby polityki i cienie wojennej przeszłości - echo II wojny światowej, które nawet po latach jest zdolne wyrwać się z uśpienia. A mimo to czyta się dobrze, książka nie nudzi, ba, nawet wciąga. Wraz z przeczytanymi stronami wszystko staje się coraz bardziej jasne, ale kto do końca może przewidzieć ludzkie zachowanie? "Kondor" nie jest gruby, w sam raz na jeden dzień, znakomicie sprawdza się w roli zabijacza nudy. Może nie jest to jakieś szczególne arcydzieło, ale polecam.

p.s. Tysięczny post na forum?

<sciska łapkę>
<Pani burmistrz chrząka>
Gartulacje Monsan :D

Chyba setny :P
N., czepliwa.

Tysięczny. Nie mój, ale ogólnie na forum^^
Nie twój? <goni łopatą> A ja tu z nagrodą dla 1000posta czekam :P
Nku, setny? Jakim cudem? Cofamy się do ery średniowiecza Verden? XD

Przeczytałam pierwszy tom "Achai", czaję się teraz na drugi. Powieść nie nadzwyczajna - ale fajna. Czyta się szybko i przyjemnie, humor jest raczej średni, ale ten fragment, o którym wspomniałaś Moon - powalający. Długo nie mogłam przestać się śmiać :D

Meredith i Wirus to taki trochę... hmm, filozoficzny? teologiczny? watek. Może cię zmartwię, ale pojawiają się niemal do samego konca. I... A z resztą, przeczytasz.
Ja ostatnio przeczytałam niewielką książeczkę, ale mimo to wartą przeczytania. "Oskar i pani Róża" Erica-Emmanuela Schmitta. Słodko-gorzka hisoria dziesiecioletniego chłopca, ktory w przeciagu kilkunastu dni odkrywa, jak żyć, wierzyć i pokonywać własne lęki i wenętrzne bariery.

Ostatnio przeczytałam książkę pt. "Moje miejsce" Harry'ego Mazera. Narratorem jest siedemnastoletni chłopak, George Farina borykający się z trudnymi sytuacjami. Niew chciałabym pisać dokładniej o czym była, aby nie zdradzać nieczego. Jednakże bardzo mi się spodobała i teraz chcęwypożyczyć drugą książkę tego autora pt. "Kim jest Eddie Leonard?"

Ja naprawde jestem inna XD Ostatnio czytałam coś na olimpiadę czyli "Skąpca" Moliera i stwierdzam, że jeżeli ktoś lubi tego typu książki to nawet nawet przyjemnie sobie przeczytać. Taka lekturka nie zajmuje dużo czasu, w kilka godzin nawet mniej i już po niej. Jest to coś typu "Zemsty".
No i to właściwie tyle. Powiedzcie mi, czy ktoś z was czytał "Kwiat kalafiora" i umarłz nudow? Czy ksiązka była nawet? Bo muszę przeczytać :/

Mi się "Zemsta" podobała, mocium panie ^^ ale "Skąpiec" - nie. Też niby humorystyczne, ale nudnawe, no i... to w końcu lektura. Myślę, że gdyby nie fakt że niektóre książki są lekturami, więcej ludzi czytałoby je chętnie. A tak po prostu się zrażają.

"Kwiat kalafiora" czytałam. Jakieś 3 lata temu. I muszę przyznać, że była niezła, nie wlekła się, nawet ciekawa. Wydaje mi się, że nie będziesz miała jakiś większych problemów z przeczytaniem. Ale lepsza jest "Szósta klepka". I oczywiście "Małomówny i rodzina" tej samej autorki, ale to już nie z tej serii.

Mozliwe, ze bedzie krotko:
przeczytalam ostatnnio: "Zbrojnych", "Na glinianych nogach", "Bogowie, honor, Ankh-Morpork", "Blask Fantastyczny" Pratchetta i zaczelam "Morta". Ponadto w kolejce czeka (i doczekac sie nie moze, bo czasu ostatnio jakos brak) Najstarszy Paoliniego.